PAYLAŞILAN 7 DEĞER

Kiliselerimiz aşağıdaki yedi inancı benimser. Bunların Kutsal Kitapsal değerlerimizin güvenilir bir uygulaması olduklarına ve bulunduğumuz bağlama bakmadan yaşadığımız yerde yaptığımız uygulamaları ve hizmetlerimizi şekillendirdiğine inanıyoruz. Bu inançlar bir Sovereign Grace Kilisesi olmanın ne demek olduğunu açıklar.

1. Reform Teolojisi

Kutsal Yazılar tüm yüceliğe layık Üçlübirlik Tanrısı’nı her şeyin kaynağı ve sonu olarak (Romalılar 11:36), isteğine göre her şeyi egemen bir şekilde yönettiğini gösterir (Efesliler 1:11). Tanrı’nın dünyadaki amaçlarının merkezinde, günahkârların kurtarılması aracılığıyla O’nun yüceliğinin övülmesi vardır (Yuhanna 17:1-26). Bu nedenle Tanrı’nın sonsuz lütfunu ve yüceliğini göstermek adına kurtarmak üzere egemen bir şekilde erkekleri ve kadınları seçtiğine inanıyoruz (Efesliler 1:3-6; Romalılar 9:11). Tanrı’nın kurtuluştaki egemen lütfu bizi alçaltır, şükranla doldurur ve O’na tapınmamızı ve tüm insanlarla O’nun lütuf mesajını paylaşmamızı sağlar.

2. Müjde Merkezli Öğreti & Vaaz Verme

Müjdenin -yani Tanrı’nın- İsa Mesih’te yaptığı kurtarış işi olan iyi haberin, O’nun kurtarış işlerinin zirvesi  (Efesliler 1:9-12), Kutsal Kitap hikâyesinin merkezi (Luka 24:44-47) ve imanımızın, yaşamımızın ve tanıklığımızın esas mesajı (1.Korintliler 15:3-11) olduğuna inanıyoruz. Müjdenin vaaz edilişine, müjdenin ilahilerle söylenişine, müjdenin duada söylenişine ve kiliselerimizin müjdeye göre inşa edilişine kendimizi adadık (2.Timoteos 4:2; Koloseliler 3:16; Matta 16:18). Yaptığımız her şeyde nihai umudumuz planlarımızda veya yaptığımız işlerde değil; İsa Mesih’in kusursuz yaşamında, yerimize ölüşünde, zaferle dirilişinde ve yücelik içerisinde göğe alınışındadır. 

3. Sürdürücü Pnömatoloji

Pentikost günü Kutsal Ruh’un verilişiyle Tanrı’nın halkı arasında konut kuruş amacı yeni bir çağa girdi (Mısır’dan Çıkış 33:14-16; Levililer 26:12; Yuhanna 14:16-17; Elçilerin İşleri 2:14-21). Kutsal Ruh’un kiliseyi yapılandırmak ve dünyadaki çeşitli hizmet işleri için doğaüstü armağanlar verdiğine, Hristiyan yaşam ve tanıklık için artan güçle her imanlıyı varlığıyla devamlı doldurmayı arzuladığına inanıyoruz (Elçilerin İşleri 1:8; Galatyalılar 5:16-18; 1.Korintliler 12:4-7). Tüm kapsamında Tanrı’nın aktif varlığını izlemeye gayret ediyoruz; öyle ki yaşamlarımızda, kilisede ve ulusların arasında Mesih övülsün (Mezmur 105:4; 1.Korintliler 14:1).

4. Evde ve Kilisede Birbirini Tamamlayan Liderlik

Erkekleri ve kadınları Kendi suretinde yaratmasının, onları eşit saygınlık ve değerde görmesinin, evde ve kilisede onlara ayrı ve tamamlayıcı roller vermesinin Tanrı’nın yüce planı olduğuna inanıyoruz (Yaratılış 1:26-28; Efesliler 5:22-23; 1.Timoteos 2:8-15). Bu roller Tanrı’nın insanlıktaki suretine farklı ifadeler verdiği için sevinçle ve imanla onlara değer verilmeli ve izlenmeleri gerekir. Tanrı’nın kurtarılmış toplumu olan kilisenin eşsiz bir fırsatı ve sorumluluğu var, öyle ki tamamlayıcılığı kutlansın, kültürel düşmanlığa karşı onun için mücadele etsin ve günahkâr bozulmalardan onu korusun.

5. İhtiyarların Yönettiği & İhtiyarların Liderlik Ettiği Kiliseler

İsa Mesih kilisenin başı olarak hükmeder ve otoritesi altında yerel kiliseleri yönetmeleri ve önderlik etmeleri için kilisesine ihtiyarlar (veya pastörler) atar (Koloseliler 1:18; Efesliler 4:11; Titus 1:5). Hem karakter hem de armağanlarla yeterli hâle gelen erkeklerin Mesih’in altındaki çobanlar olarak Tanrı halkına çobanlık eden ihtiyarlar şeklinde hizmet etmeleri gerektiğine inanıyoruz (1.Timoteos 2:12; 3:1-7; 1.Petrus 5:1-3). Bir kilisenin sağlığı önemli ölçüde ihtiyarlarının sağlığına bağlıdır ve bu nedenle amacımız yeni ihtiyarları belirleyip yetiştirirken hâlihazırda var olan ihtiyarları güçlendirmektir (Elçilerin İşleri 20:28; 2.Timoteos 2:2).

6. Kilise Kurmak, Sosyal Yardım ve Küresel Görev

Müjde merkezciliğimiz, sadece müjdeyi kişisel olarak miras edinmemizi değil ayrıca onu tutkulu bir şekilde paylaşmamızı gerektirir. Dirilen Mesih, tüm uluslardan öğrenciler yetiştirme görevini kilisesine vermiştir (Matta 28:18-20). Bu görevin bize ve tüm imanlılara verildiğine ve ilk olarak kilise kurma yoluyla yerine getirildiğine inanıyoruz, öyle ki müjde ilan edilsin ve dönüşüm yaşayan öğrenci toplulukları oluşsun (Elçilerin İşleri 2:21-47; 14:23). Tamamen Kutsal Ruh’a güvenerek bu görevi izlemeye gayret ediyoruz; öyle ki müjdenin ilan edildiğini ve tüm dünyada kiliselerin kurulduğunu, her oymakta, her dilde, her halkta ve her ulusta Tanrı’nın yüceltildiğini görelim (Vahiy 7:9-12).

7. Paydaşlıkta, Görevde ve Yönetimde Birlik

İsa’nın halkı arasında dua ettiği birliğin imanlılar ve kiliseler arasında somut bir ifade bulması gerektiğine inanıyoruz. Gerçekten de birinci yüzyıldaki kiliseler arasında karşılıklı bir canlı bağlılık olduğuna Yeni Antlaşma tanıklık eder (Yuhanna 17:20-21; Elçilerin İşleri 16:4-5; 1.Korintliler 11:16; Galatyalılar 2:7-10).

Ortak paydaşlık, görev ve yönetim aracılığıyla benzer bir karşılıklı bağlılığı ifade etmeye çalışıyoruz. Paydaşlığımız, sıradan mezhepsel ilişkinin ötesine ulaşır; ilişkilerde hep beraber müjdeyi uygulamaya kendimizi adıyoruz, öyle ki karşılıklı teşvik, ilgi ve Mesih benzerliğinin memnun bir şekilde aranışı geliştirilsin. Paylaşılan yönetimimiz ve misyonumuz kiliselerimizi öğretiş açısından ve ahlaki açıdan korur ve bireysel kiliselerimizin ayrı olarak yapabileceklerinden çok daha fazlasını beraberce yapmalarını sağlar.